Alles is goed gegaan. Joni d'r vliezen braken s'nachts om half twee. Ziekenhuis opgebeld (volgens procedure) en we konden gewoon weer gaan slapen zolang er niet echt weeen activiteit was. Om drie uur de klok een uur terug. S'ochtends naar het ziekenhuis gegaan voor hartfilmpje van het kindje, zag er goed uit. Toen konden we weer naar huis, omdat er nog steeds niet echt weeenactiviteit was. Pas smiddags om 14:00 uur begonnen de weeen echt te komen. Om vijf uur zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan. Toen kwam de bevalling echt op gang. Nadat Joni al een behoorlijke poos weeen op had gevangen heeft de arts assistent de ontsluiting bepaald (getoucheerd). Ze had toen 3 cm ontsluiting. Nog eens twee uur puffen en toen had ze 7 cm ontsluiting! Das best snel! Was ook wel fijn, want de hartslag van Sefanjah was een beetje onduidelijk en de arts assistent vroeg even advies aan de gyneacoloog. Aangezien de ontsluiting al zo ver was kon Joni gewoon door gaan. Na nog eens een uurtje puffen kwamen de persweeen. Die heeft Joni ook voor een groot deel weggepuft, respect! Ik had het haar niet na kunnen doen. En daarna meepersen...
van het een op het andere moment was het vuurwerk! Na 15 minuten persen en wat hulp van de verpleegkudige en verloskundige kwam Sefanjah tevoorschijn. En ze was mooier dan mooi! Maar dat zie je wel op de foto's.
Dinsdag mochten Joni en Sefanjah naar huis. lekker in het grote bed van papa en mama slapen!!
En thuis lekker badderen...
Na 9 maanden wachten zijn we nu erg blij dat Sefanjah er is. Ik had niet kunnen dromen dat we zo´n mooie en lieve dochter zouden krijgen!
